ŞİİRLER

Bilinmeyen bir aşktayım
Nefesimin acı çektiği düşlerimin karardığı anılardayım.
Geçermi bu anlar ?
Şehrin körerdiği ,bulutalara mahküm bir sema
Güneş küssede ,umutları beklemek!..
Bahara muhtaç bir fidan gibiyim
Dallarım sevgiye susamış
Bir mucizenin sevda tohumlarına bırakacağı iki damla
Belkide ufukta açacak bir demet sevgi
Bekleyeceğim....

Uzattım ellerimi ay ışıgına bir tutam parıltı aldım
Diğer elimle bir yıldız kopardım gökyüzünün dalından
Onlardan taç yaptım başına
Kraliçem
Soğuk kış günü bir tutam kar aldım elime
Diğer elimle bir tutam çam
Onlardan gelinlik yaptım üstüne
Bi tanem
Issız bir yamaçtan kücük bir mermer aldım elime
Diger elimle bi sarı karanfil ayrıdım toprağından
Onlarda süs yaptım mezarıma
Gidişin almıştı ruhumu zaten

Büyük sevdalar,
Sevgi fidanlarının , bahar esintisi altında
ıslanan toprağa dikilmesiyle başlar.
Roman yaprakları daha bembeyazken
mürekkebin titrek damlalarıyla süslenir.
Kalp odacıkları ilk güneşini tanımaya başlar
Şiirler güzel duygularla tatlı dillerden dökülür mısra mısra
Bazen şafağı pencereden karşılarken, meşe ağaçlarındaki
kuşların ötüşü en güzel şarkılardan daha güzeldir.
Her an sevdalandığımız insanın yanında olmak
bambaşka bir duygudur.
Okurken hecelerdeki akışta sörf yapar gibi
dalga dalga akar gözlerimize.
İçtiğimiz suda bir an gülümser gözleri
Bir limanda denizi seyrederken,
Dalgalardan uçuşan damlacıklar tenimizle seviştiğinde
Onun ruhundaki serinlikle yeni dünyalara
kanat çırpan martılar alır bedenimizi.
Gecenin zifiri karanlığında yürürken
küçük bir yıldızda ışıldar gözleri
Heyecan her an bizimle nefes alıp veren an olur.
Çaresiz bir altın kafeste çırpınan kanarya gibiyiz
O yanımızda olmadığı an
Büyük sevdalar böyle başlar,
Yaşamın en güzel anlarına

Ya bittiğinde ?

Mum ısıgında saklı sır gibidir geceler.
Aglasan goz yaslarına perdedir .
Icindeki heyecanı kıpırdatır.
Mısralarına murekkep olur geceler
Bir askın baslangıcıdır.
hüzündür geceler. yalnızlığına dosttur.
Hiç umudun yoksa düşlerine mutluluk aynasıdır.
Mutluluk tohumlarının hasat günüdür.
Anlıardaki her saatin film sahnesidir geceler.
Hepimizin Ümit ettiği hayal penceresidir geceler.
Geceler bir damla sevgidir.

Hic umudun kalmamış,belkide hüzünlü bi gece ,
ağlamak istiyorsun.
Basını kaldırıp yıldızlara bak,
ordan biri gülümseyecek.
Belkide seni anlayan ,
seni seyreden,senin icin dua eden biri.
Iste yine o, kısık bi sesle seni anıyor ,
yıldızların ardına GunBATIMI
Bi tanem seni cok özlüyorum,
yıldızlarım kabus gibi umutlarım karabulut.
Meşe agacındaki yaprak gibi,
güz aylarına tutsak olmuş yeşeremiyorum.
sen uyurken ben ,
yıldızların arasında hasretle seyrediyorum seni.
Sen saga sola kıvranırken,
hayaliyle yasadıgım saclarına hasretle.
Her nefes alış verişinde ,
kor dudaklarını ümitsiz bi şekilde arzuluyorum

Sen uyurken elimde yıldızlardan samanyoluna,
bir ressam gibi resmini çizdim
Çağlayanlara ismini haykırttım ,
engin mavi deryalara ışıgından yakamozu.
Gökuşağına senin renklerini yansıttım ,
umut bahcelerine senin ciceğini.
Sen uyurken yağmur olur gözyaşlarım ,
pencerene vuram vuram uyandırırcasına.
Sen uyurken hafif yel olup tenine esiyorum,
terini kokluyorum.
Belkide en cok umud ettigim gözlerini göremedim,
sen uyurken kapalı.
İste yine veda ediyorum aglayarak,
günaydın bi tanem ,gün şafaktan sana gülümsüyor.
hoşcakal umut bahcemin unutulmaz güzellikteki ciceği.
bir dahaki gecenin mavi gizemini sabırsızlıkla bekleyeceğim,
seni seyretme tek ümidim.
Veda etmişti GünBATIMI,
belkide geride bıraktığı bir demet anılarıyla yaşıyor.
Günes parlıyordu ,bulut yoktu ama yağmur vardı ,
göz pınarı yıkmıştı bendini.
Güle güle GünBATIMI yeni umutlara yeni ufuklara doğman dileğiyle.
Kimbilir belkide bir gün bahar ayınıda meşe yapragı gibi acarsın.

Gavur daglarına yaslanmış yürekler
Birer zerre misali perde ardında
Yeri göğü inleten sesler çıldırmış
Bir sinek vızıldıyor yaprak dibinde

Biz severiz göğsümüzün derinliğinden
Kararıyor yüzler karabulutlar altında
Kalbim çarpar yüreğim sızlar insanız
Dilim söyler,inler uzaktır kalbimden


Ey siması gül bahcesi huriler
Çıkarın artık güller altındaki toprağı
İçinizdeki tayfun yagmur zelzeleyi
Gözbebeğimize sunmayın güneşi cicegi deryayı

Bir yaz akşamı,içimde hüzün,kalbimde yara.
Yine mutsuz yine çaresiz ve yalnızım.
Derman yağmur olsa bulutlar düşmez üstüme.
Ümitlerim nehir olsa,çağlayanlar önüne bend çeker.
Hislerim paramparça,duygularım karmakarışık,şaşkınım.
Elimde gitarım,serpilmiş kumsallara kimlere çalarım.
Her teline vurduğumda ayrı bi anı ayrı bi hüzün.
Yıldızlara bakıyorum iç çekerek,umutlar ordamı gizli.
Küskün gibiydiler,bir doğup bi kayboluyor,gizemliydi.
Gitarımdan çıkan herses hançer gibi yüreklerindeydi.
sislerinden düşen her damla,deryalarla kucaklaşır.
Ay tüm kudretiyle bedenini gösterir ,nurunu saçar kalplere.
Deniz çarşaf gibi uyuyor mışıl mışıl.
Bir çocuk gibi dans ediyor bazen hüzün çöküyor yakamoz.
Senmisin yüreklere derman olan kalplere huzur dağıtan yakamoz. Yoksa
sendemi
hüzünlüsün,senidemi vurdular yakamoz.
Ben çok sevdim ,çok ağladım yakamoz.
Hiç uzmedim,hiç yıkmadım hep yıkıldım be yakamoz.
Bakma ağlamadığıma göz pınarım kurudu yakamoz.
Terkedildim,hiç umursanmadım umutsuz çöllere itildim yakamoz.
Uyumadım hayal ettim,durmadan dinlenmeden,koştum aradım.
Yüreğimi verdim sevgimi verdim,yine boş yakamoz.
Bana hiç inanmadı ,alay etti,hiç sızlamadı yüreği yakamoz.
Sen neden ağlıyorsun ,sendemi kederlisin,yoksa banamı yanıyosun.
Sana ihtiyacım var yakamoz tut ellerimi bırakma.
geliyorum doruklarına ,işte yanıdayım artık sen varsın yakamoz.
Gün ışığı parlıyor deryalara,kumsallar ışıl ışıl.
Gitarımın üstünde kumlar dans ediyor.
Anılarım şiirlerim rüzgar son kez karıştırıyor.
Martılar şarkılar soyluyor yani umutlara süzülüyor.
Balıkçılar bir yaşam mucadelesi kısmet arıyor.
Kısmet deilmiş ağlarında sadece , ümitsiz bir aşık.
Son isteğim bedenim toprağın,göğsümü yarın kalbim onun.

Hiç yaşamadım hatıraları,görmedim,bilmedim.
Geceleri sabahlamadım yıldızlarla,derteşmedim,seni hiç düşünmedim.
Süslemedim düşlerimi,bir yaşama hevesim hallerini.
Ben seni unuttum bitanem.
Ağlamadım hiç,gözpınarımla yağmur olup sel olmadım.
Dökülmedi hiç kalemimden hislerim, aşık olmadım tutulmadım.
Bir çılgın gibi kahkahalarla güldüm hayatın acı hezimeti.
Ben seni unuttum bi tanem.
Pencerimin buğusuna hiç yazmadım adını,seyretmedim iç çekmedim.
Resmini koymadım başucuma,onla uyuyup onla ağlamadım.
Delirmedim sokaklarda, sabahlara kadar volta atmadım.
Yalvarmadım sana,bir Damla sevgi dilenmedim.
Ben seni unuttum bi tanem.
Vur hançeri vur göğsüme ,bir Damla kan akmaz.
İstersen yar yüreğimi,içinde ne sevgi ne anılarım olmaz.
Ben seni unuttum bi tanem.
Her sesini duyduğumda heyecanlanmadım,titremedim.
Hiç bıkmadan usanmadan,yürümedim duygu tünelinibeki ışığına ulaşırım
diye.
Ben seni unuttum bi tanem.
Sanmaki sana yazdığımda titriyor ellerim.
Sanmaki duygu yüklü kalbimden kopan rüzgara karışıyor gözyaşlarım.
Sanmaki hıçkırıklarım tükendiği zaman her nefesimde ölüm veyaşam
arasında gider gelirim.
Bir umutmuş ,bir sevgiymiş,dağ gibi yüreğim süzülüyor gülsüz çöllere
yapraaak yaprak.
Sen kalbinde duygudan yoksun,ruhunda sevgi yeli esmemiş,yürekleri
esaret zinciri altında kırbaçlayan taş bebeğim.
Ben seni beyaz karanfillerle süsleyip düşlemedim mutluluk diyarına
uçmayı.
Ben seni unuttum bi tanem , HİÇ sevmedim !.....

Öyle güzel gülümsüyorki gözlerin,
günün kızıl yorganına sarılmış dağların eteklerinde
deniz dans ediyor.

Öyle derin bakıyorki gözlerin,
damarlarımdaki al yaşamı kalbimden fışkıracakmış gibi.

Öyle hasretle bakıyorki gözlerin,
3 günün mucizesinde yaşanacak düşlerin,
ufuklara süzülen bir bekleyişin ardından çekilen,
sabır çarşafı yırtılırcasına.

Öyle masum bakıyorki gözlerin
derin tutku dallarında,
koparmaya kıyamadığım meyvelerin bedenimi eritircesine.

Öyle dik bakıyorki gözlerin,
hayat denen dikenli yolların daglarında
göğsünü gere gere yararcasına.

Hatirlarmisin gecenin bir vaktinde pencereni açip yildizlara bakardin,
Ben ise pencerenin kenarinda duran iki saksi çiçegi arasinda açan yildiz gözlerine bakardim.
Bazen gülümser bazen aglardin , içindeki arayista kendimi arardim.
Oysa sen yildizlarina adini koyarken ben ise saçlarinin her bir teline bir isim koyardim.

Uzun kis gecelerinde pencerenin bugusuna parmaklarinin ucuyla papatya çizerdin.
Bir çocuk gibi gülümser bir cocuk gibi dudak bükerdin
Ben ise içindeki sakli çocugu gözlerimle severdim
ve bir cocuk gibi aglardim aglardim aglardim.
Ama sen hala çocuktun görmezdin.

Limanda vapurlari izleyisini izlerdim bazen,
saçlarini tarayan ruzgari , el salladigin vapurlari kiskanirdim.
Oysaki denizlerden daha derin, vapurlarin ufkundan daha gizemli yuregime hiç el sallamazdin,
Çünkü sen çocuktun
ve ben bir cocuk gibi aglardim aglardim aglardim.

Beyazlara bürünen güvercin gibi avucumdan uçup gittigin gün,
yüzünde gülücükler, saçlarina savrulan çiçekler ,
adim adim mutluluk dedigin yaban ellere yürürdün.
Oysa ben üstüne savurdugum umut karanfilini saçlarin tasimaz düsürürdü,
ve üstüne basip gectigin zaman,
bir volkan gibi yanardim yanardim yanardim.
Mutlu deilsin , oyle duydum tanidiklardan ,
Gözlerinden akan yagmurlar beni arar,
Vapurlara el sallamiyorsun artik.
Oyle masum bakiyorsunki denizlere ,
belkilerle baktigin vapurlardan çikarim karsina diye.

Oysaki o limanda yeni bir umutla
kaybolan yillarimin arasinda seni hergün
ararim ararim ararim.

Hani garip bir his ile kulagını kapının ziline verirsin.
Yıllar vız gelir sana, sende bir ışık vardır.
Gözlerin pencereden bakar belki gelir diye.
Bir bekleyiş.
Duyguların yoğundur.
Bin pişmanlık duyarsın.
Affedermi acaba.
Ağlarsam duyarmı hıçkırıklarımı.
Gecen yılların anısına dönüp bakarmı geriye.
Kanayan yaramdan bir damla düşermi bahçesine.
Ümitsiz ama ,düşler diyarında gezersin ya.
Yıldızlar bile sana küsmüştür.
Geceler mum ışığı gibi dolunayı gizler senden.
Çaresiz ama bekleyiş içinde .
İşte oyle bir günümdeyim.

Bir ressamın tablosunda izlerim seni
Gözyaşlarım boyası kalbim fırçası
Hayal dünyamın düşler sokağına uzanırım
Uzatsam tutarmısın ellerimi
Sararmısın sıcaklığınla,alırmısın dünyana
çatlamış dudaklarıma yağmur olurmusun.
Mendil olurmusun gözpınarıma
Bir müzikalde dinlerim seni
kemanlar anılarını anlatır
Piyanolar ruhundaki sevgi pınarını akıtır
Nota olursun gitarın tellerinde dansedersin
Kalbimin her hücresine damla damla akarsın
Şarkı olursun dudaklarda,
balerinlerin kanatlarında süzülüşün.
Bir şairin kaleminde okurum seni
Onun kalbine mürekkep oluşun
Şiir olursun sayfalara GunBATIMI gibi gizemli
Birde yağmur olursun dökülürsün gözlerimden
Sana anlatabilmek seni..

Bir kış gecesinin bahara koşan güz yaprağıydı ellerimde can cekişen
Bir taze güneş bekliyordu çok uzaklardan ,ruhunun titrek yaşamından
Yılların verdiği bir tutam anıydı kalbine mürekkep damlattığı
Bir yaşam kaynağıydı damarlarımda dolaşan .
Kimi zaman umut mucizesiydi ,sanki gökkuşağının altından gecebilecekmiş gibi.
Bazen bir bir bekleyişti bembeyaz saçlarda tel tel şiir anlatan.
Beyaz bir güvercindi Hayatın baki kılacağı mucizelerin ardından koşan
Titreyen ellerimize dökülen gözyaşlarıydı romanlar yazan.
İşte umuyorum ve bekliyorum ...
Elimde beyaz bir karanfil ,gülümseyen gözlerimin seyrettiği bir hayal filmiydi ,gelinliğini teniyle koklaştıran.
Bir umuttu yılların beklediği zaman esareti altında zincirlenmiş.
Bazen bir hüzündü gözlerimde çılgın gökgürültüsü ardından sel yağdıran.
Şaşkın bir yunustu mavi sıcak okyanuslardan kutup denizine çıkan
Bir kazaydı hayal dünyamı aralayıp gizemli dünyama yıldırım gibi düşen.

İşte umdum gördüm ve ağladım...